https://www.jeeves.nl/app/themes/jeeves-theme/dist/images/header-notification-image.png
Zorg jij ook graag voor anderen? Kom bij ons werken!
Jeeves logo
Jeeves logo

Ervaring

Geruime tijd mag ik op deze plaats schrijven over mijn ervaringen in ziekenhuizen. En die ervaringen zijn er genoeg. Door wat ik hoor en zie tijdens mijn werk en vanuit de patiënten die onze medewerkers dagelijks helpen en ondersteunen. Maar nog nooit als patiënt, tenminste niet vanuit een ziekenhuisopname. En dat is toch best vreemd gezien ik mij dagelijks inzet voor een betere patiëntbeleving in de zorg.  Onlangs heb ik echter daadwerkelijk zelf mogen ervaren hoe het is om in een ziekenhuis te verblijven. Wel voor een hele fijne gebeurtenis, namelijk de geboorte van mijn dochter, maar toch had ik liever die ziekenhuisbezoeken en de opname zelf overgeslagen.

Die opname van een paar dagen zorgde wel voor heerlijk veel open deuren. Want wat is het fijn als je een prachtige kamer mag betrekken die niet alleen ruim is, maar ook een eigen douche en wc heeft, die prachtig uitzicht heeft en die, het bed en de apparatuur daargelaten, totaal niet aanvoelde als een ziekenhuiskamer. Dat sfeer en inrichting van invloed zijn op de emoties van patiënten. Helemaal mee eens.

En de aandacht die er voor eten is. Ik heb me altijd al kunnen vinden in de nieuwe maaltijdconcepten met vers bereide maaltijden en keuzevrijheid maar nu heb ik het zelf meegemaakt. Goed eten is echt belangrijk. Helaas weet ik het wel vanuit de ervaring hoe het vooral niet moet qua eten maar ach dat nam ik graag voor lief want de medewerkers maakten dit minpuntje helemaal goed. Wat zijn wij fijn ontvangen en geholpen. Iedere verpleegkundige, arts of andere medewerker was even vriendelijk. Ze namen de tijd, legden uit, stelden gerust, waren geïnteresseerd en er werd geluisterd naar onze wensen. Ook deze open deur bleek zo ontzettend waar. Aandacht voor de patiënt maakt een wereld van verschil.

En dat eten, ach, dat zorgde ervoor dat ik thuis extra genoot van de maaltijd. Voordat we thuis waren, mochten we nog wel een laatste ervaring opdoen. Ruim een jaar geleden schreef ik op deze plek over hoe kersverse ouders vaak bepakt en bezakt het ziekenhuis verlaten en de zelfbedachte oplossingen hiervoor. Toen wij na de geboorte van onze dochter het ziekenhuis verlieten en ik mijn man vertwijfeld naar alle tassen, de cadeaus en de gevulde maxi-cosi zag kijken, kon ik het dan ook niet laten om al grinnikend te zeggen ‘ja, dat wordt lopen’.
Hij had geluk, na twee keer op- en neer lopen waren alle spullen al in de auto en kon de walk of fame met onze kersverse dochter richting de hoofdingang beginnen.

Meer berichten

Verbeter de gastvrijheid van uw organisatie. Neem nu contact met ons op!
Contact