Uitwisselingsprogramma
Recent zat ik even te wachten in de ontvangsthal van een ziekenhuis op mijn gesprekspartner toen mij opviel hoezeer er was nagedacht over alle meubels, aankleding en faciliteiten in de hal. Bij binnenkomst wordt je gelijk ontvangen door een gastvrouw. Er staan fijne zitbanken en goede stoelen met leuningen en de juiste grip voor oudere patiënten. Er staat een grote leestafel met wederom stoelen met leuningen. Ook kunnen patiënten en bezoekers zelf koffie pakken. En dan geen vieze automatenkoffie maar echt goede versgemalen koffie. Kijk dat is nog eens een ontvangst!
Toen ik hierover in gesprek raakte met de verantwoordelijke hiervoor binnen het ziekenhuis vertelde ze vol passie over hoe zij keuzes maakt op facilitair gebied en hoe zij soms bezig is met de kleinste details zoals prullenbakken die op de juiste hoogte moeten hangen, het weghalen van drempels in de gangen van het ziekenhuis en de plaats van die grote leestafel in de hal. Want dat komt nauw. Dicht genoeg bij de balie zodat je in de gaten kan houden of je aan de beurt bent maar ook op de juiste plaats voor de koffieautomaat. De bevlogenheid spatte ervan af.
Daar gaat mijn hart dus echt sneller van kloppen. Iemand met passie, verstand van zaken en een goede kijk. Iemand die zich ook druk maakt over stoeptegels, stoelen en de juiste ontvangst van patiënten. Heerlijk!
Hoe anders was het in het ziekenhuis waar ik later die week te gast was. Ik zat wederom in de hal te wachten en deze keer viel mijn oog op de oudere heer die in zijn rolstoel direct naast de draaideur neer werd gezet. De man werd geparkeerd, kreeg een hand van de verpleegkundige en weg was ze. Hij zat daar niet alleen. Met hem nog twee wachtende senioren in rolstoelen. Het gezelschap was pal naast het bordje ‘wachtplaats taxivervoer’ geplaatst. Daar zit je dan: oud, ziek, zwak en misselijk en zo te zien net ontslagen uit het ziekenhuis, te wachten bij je bordje voor vervoer naar huis. Geen lekkere verse koffie voor hen, geen fijne bank om op te zitten of een krant om te lezen. Een gemiste kans wat mij betreft.
Misschien kunnen we een uitwisselingsprogramma starten. Niets ingewikkelds met accreditatiepunten of maandenlange trajecten maar gewoon op bezoek gaan bij een ander ziekenhuis om te kijken en te leren hoe zij de ontvangst van patiënten hebben georganiseerd en welke faciliteiten zij bieden. Ik weet in ieder geval een ziekenhuis wat ik graag als voorbeeld zou willen voordragen.
