‘Geweldig’ dacht ik nog
Enige tijd geleden was ik op bezoek bij een ziekenhuis om te praten over onze dienstverlening en wat wij wellicht voor dit ziekenhuis zouden kunnen betekenen. Zij hadden reeds een flinke verbouwing achter de rug maar waren nu nog drukdoende met het voorterrein en de parkeergelegenheid. Na ons gesprek kreeg ik nog een uitgebreide rondleiding door het ziekenhuis en over het terrein. Er zijn dagen dat je het beste je kaplaarzen uit de kast kan trekken in plaats van je hoge hakken. Dit was duidelijk zo’n dag. Maar dat mag de pret niet drukken en na een wandeling over het terrein vol zand, stenen en door het gras kwamen we aan bij een nieuw gedeelte van het ziekenhuis: de parkeergarage. Een ruime parkeergarage die plek biedt voor honderden auto’s en onder het ziekenhuis ligt. ‘Geweldig’ dacht ik nog. Voor patiënten is het heel fijn als ze zo dichtbij het ziekenhuis kunnen parkeren en een garage zorgt er in ieder geval voor dat niemand nat geregend of volledig weggewaaid het ziekenhuis binnenkomt.
Maar dit bleek natuurlijk te mooi om waar te zijn. Mijn optimisme nam zoals gewoonlijk de overhand en werd keihard teruggeroepen door de harde werkelijkheid. Want deze parkeergarage was helemaal niet voor de patiënt. Nee, deze nieuwe parkeergarage was voor het personeel. Patiënten mogen buiten op het (veel te kleine) terrein parkeren en zich een halve marathon lopen naar de ingang.
In mijn eerste column schreef ik het al: de zorg weet mij te verwonderen. Zowel positief als negatief. En dit ziekenhuis heeft mij zeker verbaasd. Verbaasd omdat ik echt niet begrijp hoe je als ziekenhuis kunt besluiten een nieuwe parkeergarage te bouwen maar je patiënten letterlijk in de kou laat staan. Prachtig detail trouwens dat dit ziekenhuis niet de enige is in de omgeving met een parkeergarage speciaal voor het personeel. Zouden ze bij de buren afgekeken hebben?
Gelukkig zijn er ook hele andere voorbeelden te vinden in het land. Zo is er het voorbeeld van een ziekenhuis met een parkeergarage op afstand van het ziekenhuis èn een parkeergarage onder het ziekenhuis. Mag u raden welke voor de patiënt is. Nu is deze luxe natuurlijk niet voor iedere zorginstelling weggelegd maar ook dan zijn er zeker creatieve oplossingen te bedenken, bewijst een ziekenhuis in het midden van het land. De medewerkers worden met een pendelbus op –en neer gebracht naar een terrein verderop. Zo is er voldoende plek voor de deur voor de patiënt en wordt er ook aan de medewerker gedacht die liever niet 1,5 kilometer loopt naar zijn auto. Misschien dat het eerst genoemde ziekenhuis de volgende keer beter bij hen kan spieken.
