Wij vinden het belangrijk om onze ervaringen op het gebied van gastvrijheid en patiëntbeleving met u te delen. Op deze blogpagina vindt u onze eigen verhalen.

09Okt

10 oktober 1998 is het officieel. Ik zit bij de Kamer van Koophandel in het WTC Rotterdam, kopieer wat algemene voorwaarden van bedrijven die vergelijkbaar zijn en Jeeves is ingeschreven. Geen diensten meer als grasmaaien bij de buren of auto’s wassen, vanaf nu ben ik ondernemer. [vc_single_image image="18172" img_size="medium" qode_css_animation=""] De eerste brochure. Studentchauffeurs Het begon met een bureautje bij mijn vader op kantoor in Moerdijk. Al snel bleek; dit is niet de ideale plek voor de diensten van Jeeves en we verhuisden naar Rotterdam. Wat overigens ook meespeelde is dat, dankzij de eerste omzet, mijn vader zei dat ik huur kon gaan betalen,...

13Sep

20 jaar is er naar toegeleefd. 20 jaar van voorbereiden, ontwerpen, bouwen en uiteindelijk verhuizen. Op 6 september jl. was het dan eindelijk zo ver: de officiële opening van het nieuwe Erasmus MC. En wat zijn wij trots! Niet alleen vanuit ons Rotterdamse hart maar ook omdat wij in het staartje van die 20 jaar een bijdrage konden leveren aan dit immense project. Oog voor de patiënt Het nieuwe ziekenhuis is alles behalve een traditioneel ziekenhuis. Erasmus MC heeft gekozen een ‘helende omgeving’ te bouwen met veel daglicht, natuurlijke materialen en bijzondere elementen zoals een grote daktuin en groene binnenpleinen. Daarnaast zijn de...

27Jul

‘Kom schat, beetje doorlopen, we zijn al laat’. De moeder voor me op de trap in de parkeergarage pakt haar zoontje bij de hand en zet de vaart erin. Beneden aangekomen kijkt ze wat verward om zich heen. ‘U kunt gebruik maken van de shuttlebus naar de hoofdingang. Dan bent u er zo’, zeg ik. De vrouw kijkt me  aan, knikt en loopt met haar zoontje naar de shuttle toe. Zelf vervolg ik mijn weg lopend naar het ziekenhuis. Het is mooi weer en al lopend kan ik om me heen kijken wat er allemaal gebeurd. Het ziekenhuis is recent...

07Jul

  Mijn aankomst bij het ziekenhuis had ik me anders voorgesteld. De meeste mensen gaan toch naar het ziekenhuis in de veronderstelling dat ze niet gelijk in het mortuarium eindigen. Terwijl ik doorrijd naar de parkeerplaats, dwalen mijn gedachten af naar schrijfster en cabaretière Paulien Cornelisse. Wat zou zij van dit bord vinden? Haar fascinatie voor verkeersborden is groot. Dankzij haar kan ik niet meer zonder te glimlachen naar het “stoplichtmannetje” kijken. Het schattige mannetje met zijn taps toelopend broekje, oversized blazer en kleine voetjes. Ook andere borden zijn dankzij haar tegenwoordig een bron van vermaak voor mij. Nou is dit...

28Jun

Bij de verkeerslichten sla ik linksaf de borden ziekenhuis volgend. Vanochtend ben ik in het oosten van het land op bezoek bij een voor mij nog onbekend ziekenhuis. Ik vervolg mijn weg en sla op aanwijzing van de borden rechtsaf. Terwijl ik het ziekenhuis zie liggen, zoek ik mijn weg naar de parkeerplaats. Voor mij een rij met borden onder elkaar die van alles aangeven: hoofdingang, Spoed Eisende Hulp, HAP, P1, P2. Ik rem af om de tijd te krijgen te lezen waar ik heen moet maar desondanks weet ik niet snel genoeg te bepalen welke ingang ik moet hebben....

28Jun

Dat de kwaliteit van zorg in belangrijke mate door patiënten wordt beoordeeld op niet-medische aspecten zal voor u geen nieuws zijn. Uit verschillende onderzoeken komt naar voren dat het inspelen op de ‘zachte’ kant van de zorgverlening zorgt voor het verhogen van de kwaliteit van zorg in de ogen van de patiënt. De sfeer, de faciliteiten, het eten en zeker ook de omgang van de medewerkers met de patiënt bepalen grotendeels hoe iemand over de kwaliteit van zorg denkt. Niets nieuws zult u denken maar wat wel nieuw is, is dat een zorgverzekeraar eind vorig jaar het besluit nam om...

28Jun

Voorzichtig schuifelt ze langs de auto’s. De rollator voor zich uit duwend in alle vroegte op weg naar het ziekenhuis. Eerst via de stoep maar dat blijkt te smal door alle auto’s die lukraak geparkeerd staan op de stoep. Moeizaam duwt de oude vrouw de rollator de andere kant op en vervolgt haar weg richting de entree. Nu linksom, via de weg. Een taxi claxonneert als hij er langs wil. Ik volg de vrouw terwijl ze langzaam de hoofdentree nadert. Via de weg blijkt ook geen veilige route door al het aankomende verkeer dus besluit ze het toch weer via...

28Jun

Recent zat ik even te wachten in de ontvangsthal van een ziekenhuis op mijn gesprekspartner toen mij opviel hoezeer er was nagedacht over alle meubels, aankleding en faciliteiten in de hal. Bij binnenkomst wordt je gelijk ontvangen door een gastvrouw. Er staan fijne zitbanken en goede stoelen met leuningen en de juiste grip voor oudere patiënten. Er staat een grote leestafel met wederom stoelen met leuningen. Ook kunnen patiënten en bezoekers zelf koffie pakken. En dan geen vieze automatenkoffie maar echt goede versgemalen koffie. Kijk dat is nog eens een ontvangst! Toen ik hierover in gesprek raakte met de verantwoordelijke hiervoor...

25Jun

Ziekenhuizen blijven een dankbaar onderwerp om over te schrijven. Vooral de keuzes die soms gemaakt worden door bouwkundigen blijven een grote bron van inspiratie. Daarom deze keer een top drie. Drie architectonische hoogstandjes die extra aandacht verdienen. En die wordt afgetrapt met een spoedeisende hulp. Of eigenlijk met de parkeerplaats van deze spoedeisende hulp. Die is namelijk aan de overkant van de weg. Ik weet niet of de architect ooit met grote spoed naar het ziekenhuis is gereden maar iemand die in geval van nood met gierende banden aan komt rijden, gaat echt niet de tijd nemen om rustig te parkeren...

03Jun

Wie in het Deventer Ziekenhuis op de SEH wordt opgenomen, kan tegenwoordig op een monitor aan bed zien hoe lang hij waarschijnlijk op de afdeling verblijft en wat de wachttijden zijn. Volgens het ziekenhuis blijkt uit buitenlands onderzoek dat de beleving van wachttijden een grote rol speelt in de tevredenheid van spoedpatiënten. De lengte van het wachten in combinatie met het gebrek aan informatie over de oorzaak hiervan, zorgt voor patiënten die ontevredener en soms ook onzekerder zijn, geeft het ziekenhuis aan. Op deze manier willen ze hieraan tegemoet komen. Een mooi streven dat hopelijk zowel de patiënt als de...

16Mei

Geruime tijd mag ik op deze plaats schrijven over mijn ervaringen in ziekenhuizen. En die ervaringen zijn er genoeg. Door wat ik hoor en zie tijdens mijn werk en vanuit de patiënten die onze medewerkers dagelijks helpen en ondersteunen. Maar nog nooit als patiënt, tenminste niet vanuit een ziekenhuisopname. En dat is toch best vreemd gezien ik mij dagelijks inzet voor een betere patiëntbeleving in de zorg.  Onlangs heb ik echter daadwerkelijk zelf mogen ervaren hoe het is om in een ziekenhuis te verblijven. Wel voor een hele fijne gebeurtenis, namelijk de geboorte van mijn dochter, maar toch had ik...

15Nov

Enige tijd geleden was ik op bezoek bij een ziekenhuis om te praten over onze dienstverlening en wat wij wellicht voor dit ziekenhuis zouden kunnen betekenen. Zij hadden reeds een flinke verbouwing achter de rug maar waren nu nog drukdoende met het voorterrein en de parkeergelegenheid. Na ons gesprek kreeg ik nog een uitgebreide rondleiding door het ziekenhuis en over het terrein. Er zijn dagen dat je het beste je kaplaarzen uit de kast kan trekken in plaats van je hoge hakken. Dit was duidelijk zo’n dag.  Maar dat mag de pret niet drukken en na  een wandeling over het...

28Okt

“Er naar toe ging nog wel, maar eruit, tjee dat was nog een hele exercitie zeg” De radertjes in mijn hoofd draaien overuren terwijl ik op kraamvisite ben bij een vriendin. Waar heeft ze het over? Bedoelt ze nou de bevalling? Nee, het bleek de introductie te zijn van een gesprek over hoe je het ziekenhuis hoogzwanger inwandelt met één tas, om er vervolgens een paar dagen later uit te rollen, want lopen gaat nog niet, met meerdere tassen, cadeaus, ballonnen, bloemen en, niet geheel onbelangrijk, een prachtige zoon. Op de weg terug naar huis denk ik verder na over het...




Onze klanten beoordelen ons gemiddeld met een: